22 feb Chubbettes aller landen, verenigt u!

Het bleek een gat in de markt, een speciale kledinglijn voor mollige meisjes. In 1957 bedacht kledingfabrikant Gidding uit New Yersey het merk Chubbettes: jurken, rokken, bloesjes en broeken voor de leeftijdsgroep van 6 tot 16 – met het doel om dunner te lijken. Dit onder het motto ‘She can have a tummy … and still look jummy!’ Waren er begin jaren vijftig voor vrouwen middeltjes te koop om wat voller te lijken, een paar jaar later was in de Verenigde Staten met Chubbettes het tij gekeerd. Mollig zijn was uit.

Gidding adverteerde in damesbladen met blonde en donkerharige meisjes die blij en met herwonnen zelfvertrouwen in de spiegel keken. Midden jaren zestig, het magere model Twiggy maakte een bliksemcarrière, leverde Gidding desgewenst ook een boekwerkje bij de kleding met de titel: Pounds and Personality. Dat was geschreven door dr. Gladys Andrews van de School of Education van New York University. Er stonden adviezen in voor de ouders van chubby girls: ‘hoe haar te verzekeren van geluk, hoe te bewegen, te diëten en te leren hoe ze zich kan presenteren.’ Gladys Andrews Fleming (1908-?) was hoogleraar lichamelijke opvoeding en bewegingsleer. Tot op hoge leeftijd gaf zij bewegingslessen en schreef boeken over dans. Blijkbaar was dit boekje een commerciële freelanceklus.

In een artikel in de krant de Reading Eagle van maandag 20 november 1967 wordt aandacht besteed aan het fenomeen chubby girls en aan de kledinglijn. Tegen die tijd is het woord chubbette (of chubette) al een eigen leven gaan leiden en wordt geadviseerd met de juiste kleding het kind zich dun te laten voelen, ook al is dat niet zo. Het probleem moet je vooral positief benaderen. De auteur schrijft: ‘Help your chubby girl become herself … A chubby can and should wear smart clothes.’

In de Verenigde Staten zijn sommige dikke meisjes van toen inmiddels afgeslankte vijftigers. Ze noemen zichzelf ook wel FFK: een Former Fat Kid. Voormalige dikkerds zijn dun van buiten, maar dik van binnen. Bill Clinton was een FFK en Barack Obama trouwens ook. Af en toe steekt dat dikke kind de kop op en dan moeten zij er alles aan doen dat wezen uit te bannen. Dit heb ik niet verzonnen: Journalist Abby Ellin werkt freelance voor The New York Times en heeft er een boek over geschreven. Teenage Waistland: A Former Fat Kid Weighs In on Living Large, Losing Weight and How Parents Can (and Can’t) Help (PublicAffairs, 12.95 dollar). Ik heb dat boek nog niet gelezen. Pounds and Personality hoop ik ook nog te bemachtigen. Eerst even moed verzamelen.