28 nov De Tas

In China worden er miljoenen per maand geproduceerd onder namen als Lucky Bird, CA209 of Pe Shopping Bag om vervolgens hun weg naar Europa te vinden. Geruit, gestreept, groot en onverwoestbaar: de tas. In Nederland zijn ze vooral te zien in wasserettes. Een marktkoopman op de Albert Cuyp vertelde mij ooit dat hij er zeker 2.000 per maand verkocht. Gouden handel.

In oorlogsgebied zijn zij het symbool van mensen die op de vlucht zijn. Gevat in een bekend beeld: kinderen hangen rond, volwassenen zitten grauw van vermoeidheid bij elkaar. Om hen heen staan bontgekleurde kunststoffen tassen. De vrolijke kleuren vormen een schril contrast met de werkelijkheid. Het is oorlog, deze mensen zijn niet met vakantie. Inderhaast meegenomen spullen gestouwd in uitpuilende tassen met kapotte rits, bijeengehouden door een touw. Midden jaren tachtig werd hij in Nederland bekend als reistas voor Turken. Het was en is nog steeds een vertrouwd beeld op de snelwegen in Europa, de busjes met boven op de imperiaal samengebonden tassen.
Volgens een Amsterdamse verkoopster is dat de reden dat de tas ook wel Turkentas wordt genoemd. ‘Niet om te discrimineren, maar omdat Turken in vakantietijd de grootste afnemers zijn. Ach, je ziet hem overal. Ik was op vakantie in Roemenië en toen ik ze daar op de markt zag, zei ik: krijg nou de pip, die tassen heb je hier ook! Natuurlijk wel een stuk goedkoper dan bij ons.’