23 dec Tand in brood? Hier is Project Tand des Tijds

Je vindt een tand in je brood. Wat doe je dan?

Het was een mooie zondagmiddag, die 14de oktober. De boterhammen van een hippe Amsterdamse bakker stonden op tafel, mét toebehoren. Het was een heerlijk ontbijt. Tot ik op iets hards kauwde. Ik wilde flink doorbijten, maar dat lukte niet.

Het voorwerp dat ik uit mijn mond haalde was wit, met een bruin puntje. Dat leek een beetje afgeplat. Ik heb een foto gemaakt en die op Twitter geplaatst met de vraag of iemand wist van wie dit tandje afkomstig was. 13 millimeter schoon aan de haak!

Toch een steentje?

Het liep storm. De plaatselijke tv-zender At5 kwam langs voor een itempje. Vrijwel alle reacties waren zeer bruikbaar. Iemand, een amateur-archeolooog, vroeg zich af of het misschien een steentje was. Hij had zich bij het uitoefenen van zijn hobby ook vaak vergist. Daar zat wat in. Was dit wel een tand? Ik ging naar de dierenarts, eentje die bij mij om de hoek is gevestigd. “Dit is niet van een kat”, zei de arts. Ze twijfelde óf het wel een tand was. Misschien een versteende graankorrel?

Ik kreeg van een Twittervolger het advies om het Dutch Wildlife Health Center (DWHC) in Utrecht te consulteren, een afdeling van de faculteit Dierengeneeskunde. Op 18 oktober ging ik er langs, Henk van Dijk stond mij te woord. Om een lang verhaal kort te maken: “O jazeker, dit is een tand”, zei Van Dijk. “Op mijn klompen!”

Zoogdier

Het gaat in dezen volgens hem om een klein groot zoogdier, dat waarschijnlijk een hoge leeftijd heeft bereikt. Zoveel weet ik nu, vertelde ik aan de verslaggever van het AD en van RTL Nieuws Editie NL En nu wil ik heel graag weten wie het beest is geweest, waar hij heeft rondgescharreld. Valt dat te achterhalen?

Snijtand

De tand ging op reis, in zijn eentje dit keer, naar het Natuurhistorisch Museum in Rotterdam. De conservator, Bram Langeveld mailde op 4 december: “De tand heeft een opvallend stevige en dikke wortel en een kleine kroon die schuin afgesleten is. De dikte van de wortel doet aan een hoektand denken, maar de slijtage van de kroon duidt erop dat het een snijtand moet zijn. De tand des tijds is dus een snijtand. Die tand is níét van een egel, mol, otter, marterachtige, zwijn, rund, paard, schaap, geit, ree, hond, vos, kat, das en ook niet van een mens.” Met dat laatste was ik wel blij.

Samenvattend: “Een sluitende determinatie van deze snijtand is er helaas nog niet. Geen van de soorten in onze collectie komt goed overeen. Daar komt bij dat snijtanden (i.t.t. molaren) maar weinig kenmerken hebben en dus weinig houvast voor determinatie bieden.”

Misschien biedt dna-onderzoek soelaas? Ik ga wederom op expeditie, volg het spoor terug en hoop van harte binnenkort weer meer te kunnen berichten.

Tips en suggesties zijn van harte welkom: info@marielouiseschipper.nl