02 mei Kinderklantenbinding (Geroosterde aardappeltjes met laurier)

De Black Widow is getraind in vechtsporten en bovendien superlenig. Ze heeft ook nog eens een arsenaal aan vechtwapens in huis. Spendeer 15 euro bij de Plus supermarkt en je krijgt haar cadeau, of een van de andere achttien superhelden. Misschien bevindt zich de gouden Superman er wel tussen, daarmee maak je kans op extra prijzen. De weduwe is een mooie kinderlokker naar de harde spelletjeswereld van Marvel. Gaan de helden een hit worden? Toen ik over de superhelden hoorde, moest ik ineens denken aan een andere succesvolle rage, uit 1995. In de lente van dat jaar ging de eerste Flippo in een zak chips, een kartonnen schijfje met daarop een plaatje, onderverdeeld in één-, twee- en driepunters.

Reclamemaker Kees-Jan Rozestraten was één van de bedenkers en destijds werkzaam bij bureau Kern, Habbema & Yap. In november circuleerden in Nederland al 200 miljoen Flippo’s. Dat die zo’n succes zouden worden, had hij niet kunnen voorspellen. ‘Dat kun je namelijk nooit’, vertelt Rozestraten desgevraagd.

Ook basisscholen raakten door het virus aangestoken en kochten een Flippo-onderwijsspel aan. Op de achterkant stonden vier cijfers, waarmee kinderen het getal 24 moesten berekenen. De Consumentenbond had bedenkingen. Was het wel kies dat het bedrijfsleven infiltreerde in het onderwijs? Zij waren de enigen die deze vorm van kindermarketing afkeurde. Vaders en moeders hoorde je niet. Er stonden ook ezelsbruggetjes achterop, daar kon je toch niet tegen zijn? Zelfs kinderpsychologen waren enthousiast over Flippo’s. Je kon er eindeloos mee variëren en ze stimuleerden de creativiteit van het kinderbrein, was de opvatting. Kinder- en jeugdpsychiater Harrie van Leeuwen zei in een interview met de Volkskrant: ‘Het enige bezwaar is dat ouders zo veel chips moeten eten, Verder steekt er niet veel kwaad in de Flippo.’

Pas in 1997 kwam een einde aan de rage, die leidde tot een stijging van het marktaandeel van chipsproducent Smiths van 51 naar 62 procent. Een relatie tussen Flippo’s, chips en overgewicht werd op dat moment niet gelegd. ‘Dat leefde destijds niet’, zegt Rozestraten. ‘Je had weleens een dik kind, die moest gewoon wat minder eten en dat was het dan.’

Zal met de superheldenactie het marktaandeel van Plus stijgen? Ach, dat is al gigantisch. Zal de behoefte aan zout, vet en koolhydraatrijk voedsel bij kinderen toenemen? Ongetwijfeld, maar daar kunnen we ook zelf in voorzien. Dit aardappelgerecht at ik laatst bij een vriendin, haar kroost at het met smaak op.

Geroosterde aardappeltjes met laurier
(voor 4 personen)
8 tot 12 aardappeltjes van gelijke grootte
16 tot 20 laurierblaadjes
olijfolie
peper en zout naar smaak
Neem per persoon twee of drie ongeschilde aardappels (bijvoorbeeld roseval) van gelijke grootte. Was ze en dep droog. Snijd er met een mesje mooie inkepingen in, op gelijke afstand (ongeveer 3 millimeter) tot op een centimeter aan de onderkant. Stop er per aardappel 2 laurierblaadjes in. Bestrooi met peper en zout. Vet een ovenschaal met olijfolie in, leg de aardappeltjes dicht tegen elkaar aan, druppel er nog wat olijfolie overheen. Zet ongeveer 45 minuten in de oven, op 200 graden. Controleer wel even of ze goed gaar zijn. Lekker in combinatie met een bonte salade. Zo gepiept.